Izložba umjetničkih radova iz kolekcije FMSLU Sarajevo u Gradskoj galeriji Bihać.
Izložba umjetničkih radova iz kolekcije Fondacije za muzičke, scenske i likovne umjetnosti Sarajevo u Gradskoj galeriji Bihać.
Izložba će biti otvorena u četvrtak 07.09.2023 godine u prostorijama Gradske galerije Bihać.
„Na kolektivnoj izložbi kolekcije Fondacije muzičkih, scenskih i likovnih umjetnosti prezentiraju se selektirani radovi 28 autora/ica široj bosanskohercegovačkoj javnosti i to u gradovima Livnu, Mostaru,Sarajevu,Širokom Brijegu,Tuzli,Zenici i Bihaću. Javno izlaganje dijela ovog značajnog fundusa svjedoči o ulozi Fondacije kao institucije koja svojim radom promiče i potvrđuje likovni identitet naše umjetničke scene na individualnom i kolektivnom planu. Koncept izložbe podrazumijeva postavku radova autora/ica različite starosne dobi, starije, srednje i mlađe generacije, a djela pojedinih umjetnika (A. Ramić, H. Kulenović, S. Hasanefendić, M. Bilać) se izlažu posthumno. Ovakav presjek nam okvirno pomaže u prepoznavanju hronološkog aspekta razvitka savremenih likovnih praksi, a istovremeno, uočavamo i koje su to osnovne odrednice u formiranju izraza umjetnika/ca različitih generacija.
Radovi su izvedeni različitim slikarskim, odnosno grafičkim tehnikama, putem fotografije ili kombinovanih medija. Većina ih zrcali već prepoznatljivi identitet kreatora, a prepoznajemo i koji su to osnovni istraživački modaliteti u kreativnim procesima. „Teme“ kompozicija se određuju primarnim interesima autora/ica – jednima je u fokusu figuralni sadržaj interpretiran na različite načine i u različitim kontekstima, a drugi su, pak, više usmjereni na prenošenje ideje pomoću istaživanja osnovnih likovnih elemenata unutar bespredmetnog svijeta. Tradicionalniji odabir motiva koji se slika (isječci Počitelja, Most, Konj) otkrivamo u radovima Hakije Kulenovića, Muhameda Ćeifa, Miroslava Bilaća, Affana Ramića i Adisa Lukača, međutim interpretacija autora je zrela i sadrži dozu autentičnog izraza klasičnijeg, ekspresionističkog ili intimističkog karaktera. Motiv se u ovom smislu koristi samo kao polazište koje se slobodnim slikarskim postupkom i u skladu s unutrašnjim impulsom stvaraoca modificira. Stoga on postaje manje važan u odnosu na unutrašnji glas umjetnika.
Svijet predmetnog, unutar nadrealističkih, metafizičkih ili simboličkih, katkada apstrahiranih obrisa, uočavamo kod slikara i grafičara: Seida Hasanefendića, Svetislava Cvetkovića, Željka Korena, Maje Rubinić, Almedine Ferhatović, Borisa Hodaka, Daria Pehara, Avde Žige, Halila Tikveše, Admira Mujkića, Marine Finci i Taide Jašarević. Koncepti se svakako razlikuju i u tom smislu možemo izdvojiti: radove s elementima fantastike u nestvarnom ozračju (S. Hasanefendić, Ž. Koren), koji katkada oslikavaju i kritički stav umjetnika (B. Hodak), zatim one koji reflektiraju uticaje dječijeg crteža i svijeta bajki, ilustrativnog karaktera (M. Rubinić, S. Cvetković), ili simboličko-metafizičke elemente (H. Tikveša, M. Finci, A. Žiga, A. Mujkić) kroz koje se nerijetko potencira namjensko mijenjanje značenja, konteksta i isticanje ideje ili subjektiviteta (T. Jašarević, D. Pehar, A. Ferhatović, D. Premec).
Sintetiziranje nadrealističkih i poglavito ekspresionističkih uzusa evidentno je u kompozicijama Izeta Alečkovića i Emira Osmića, a gotovo ili potpuno apstraktan likovni vokabular vidimo i u radovima Magdalene Džinić-Hrkač, Adele Nurković-Kulenović, Mensura Porovića, Mehmeda Klepe, Šemse Gavrankapetanović, Ivane Ćavar, Admira Halilovića i Renate Papište. Kod nekih se primjećuje direktan uticaj apstraktnog ekspresionizma i gestualnog slikarstva (M. Porović, E. Osmić, I. Alečković, M. Džinić-Hrkač, I. Ćavar) ili enformela (Š. Gavrankapetanović, M. Klepo), a pojedina apstraktna djela ilustriraju njihovu znakovnu, semantičku vrijednost (R. Papišta) ili princip ekperimenta, odnosno igre (A. Halilović).